Onverwachte herkenning

Je weet nooit van tevoren waar je tegenaan loopt in je leven. Dit was verdrietig, onnodig en had voorkomen kunnen worden, als er meer kennis en begrip op school was geweest.

Trots

Mijn dochter ging naar school. Wat was ze trots. Parmantig liep ze met haar nieuwe rugtas, die ze voor haar verjaardag had gekregen, door de wijk naar het grote schoolplein.

Blauwe zakken

Ze keek haar ogen uit. Nadat de bel gegaan was konden we naar binnen. Met haar moeder dicht in de buurt hing ze haar jas tussen alle anderen jassen aan de kapstok. Sommige zaten in een blauwe zak. Iets waarvan wij niet begrepen waarom dat was. Later wel.

Vrolijk zwaaiend

In de klas zaten al heel veel kindjes en de juf nam haar mee naar binnen. Daar stond ik dan als moeder… niet huilen en gewoon vrolijk zwaaien. Gelukkig had een vriendin met ervaring mij uitgenodigd om een bakkie te komen doen, dat was een goed idee van haar.

Stralende lach

Om 12:00 uur kwam de kleine dame met een stralende lach op haar gezicht de school weer uit. Ze had het duidelijk naar haar zin gehad. Met plezier ging ze naar school en de eerste vriendinnetjes waren ook al snel gemaakt.

En toen ineens…

in groep 3 begon haar vrolijkheid langzaam plaats te maken voor stilte. In het begin, had ik dat nog niet zo in de gaten, maar op een gegeven moment merkte ik dat er iets aan de hand was.

Voorbeeldig

Hoe kom je erachter wat er aan de hand is met je kind? Ik had werkelijk geen idee. Simpele vragen stellen en goed observeren leverde niet veel meer informatie op. Op mijn vraag aan de juf wat er aan de hand was met Sanne, (zo noem ik haar in dit verhaal) kreeg ik het antwoord: “Met Sanne? Niets hoor, van haar zou ik wel een hele klas vol willen hebben, wat zou dat heerlijk zijn. Ze doet het hartstikke goed en ze is een voorbeeldig kind.

Onderbuik gevoel

Om erachter te komen wat de reden was van haar gedragsverandering hebben we onze hersenen flink gebroken. Het duurde wel een tijd voordat we het begrepen. Ik was er niet gerust op en mijn onderbuik gevoel vertelde mij dat er iets speelde waar actie op ondernomen moest worden.

Verrast

Op de tafeltjesavond in het begin van het nieuwe jaar kwam het aapje uit het mouwtje en werden wij als ouders onaangenaam verrast. Sanne had moeite met lezen en het schrijven van de letters kreeg ze ook maar niet onder de knie. De achterstand was inmiddels zodanig dat ze moest blijven zitten.

Verbazing

Van een voorbeeldig kind waar niets mee aan de hand was naar een probleem zo groot dat ze moest blijven zitten, zat nogal een groot verschil. Onze verbazing en verbijstering was ongekend. Mijn intuïtie zat dus hartstikke goed, maar ik kon er toen op dat moment mijn vinger niet opleggen.

Boos

Er begon een tijd van samen oefenen, observeren en kijken wat er nou werkelijk aan de hand was. Hierdoor ontstond bij Sanne alleen maar meer boosheid en frustratie. Ze wilde niet meer.

Herkenning

Ik kreeg een gevoel van herkenning. Ik herkende mezelf in haar en in haar gedrag. Ik voelde het in mijn buik. Na verschillende testen en onderzoeken bij een gespecialiseerd instituut kregen we de uitslag van het onderzoek. Nadat alles naast elkaar gelegd was, was de conclusie: Dyslexie.

Gat in de lucht

Ze juichte en schreeuwde, het dak van het huis vloog er bij wijze van spreken vanaf, toen ze dat hoorde. Wat was ze blij. Ik was verrast door haar reactie en op mijn vraag waar dat enthousiasme vandaan kwam gaf ze het volgende antwoord: Dan stopt de juffrouw eindelijk met zeuren dat ik beter mijn best moet doen en meer moet oefenen.

Herkenning

Voor mij was het een onverwachte herkenning. Dat was het waar ik vroeger last van had, en misschien nu ook nog wel, het was Dyslexie. Een woord dat in de tijd dat ik jong was helemaal niet bestond of in ieder geval niet bekend was in mijn leefomgeving. Je was gewoon een beetje dom en niet zo’n goeie leerling. En daar was de zaak mee afgedaan.

Besparen

Doordat ik mezelf altijd ben blijven ontwikkelen en verschillende diploma’s binnenhaalde wist ik zeker dat dit niets met een slechte leerling of een beetje dom te maken had. Dit label en deze struggle wilde ik mijn dochter natuurlijk graag besparen.

Begrip

Ik heb gesproken, gestreden en gevochten en met al mijn enthousiasme ervoor gezorgd dat er meer begrip, een aangepaste leerstijl en een ‘je mag er zijn’ gevoel is ontstaan. Ieder kind kan groeien op zijn manier als we durven kijken en luisteren wat een kind écht nodig heeft om zich te ontwikkelen.

En dan kan een kind alles bereiken…

Intuïtie 

Ik weet nu dat intuïtie een belangrijke graadmeter is en je richting geeft waar je naar mag luisteren, ook al weet je soms niet direct wat het betekent. De behoefte om jezelf te mogen zijn en jezelf te ont-wikkelen in de richting waar je Hart ligt. Dan krijg je vleugels en kan je vliegen waar je wilt. Dat is pas vrijheid.

Deel

Ben jij wel eens tegen iets aangelopen waarin jouw intuïtie je iets anders vertelden? Deel je ervaring heironder, zodat anderen dat vertrouwen uit kunnen putten.