Onverwachte wending

Het was verdrietig, onnodig en had voorkomen kunnen worden, als er meer kennis en aandacht was geweest.

Trots

Trots wandelde ze naar school. Parmantig stapte ze met haar nieuwe rugtas door de wijk richting het grote schoolplein.

Blauwe zakken

Ze keek haar ogen uit. De bel ging en we konden we naar binnen. Met haar moeder dicht in de buurt hing ze haar jas tussen alle anderen jassen.. Er hingen blauwe zakken, geen idee waar die voor waren, dat werd later vast wel duidelijk.

Vrolijk zwaaiend

In de klas zaten al kindjes in de kring. De juffrouw nam haar mee naar binnen. Daar stond ik dan als moeder en ik sprak mezelf moedig toe: ‘Niet huilen en gewoon vrolijk zwaaien.’

Gelukkig had een vriendin met deze ervaring mij uitgenodigd om een bakkie te komen doen, dat was fijn en een goed idee van haar.

Stralende lach

Om 12:00 uur kwam de kleine, grote dame met een stralende lach op haar gezicht naar buiten. Ze had het duidelijk heel leuk gehad. Zo ging ze iedere dag met plezier naar school. En de eerste vriendinnetjes waren ook al snel gemaakt.

Maar toen…

Na een paar weken in groep 3 begon maakte haar vrolijkheid langzaam plaats voor stilte. In het begin, had ik dat nog niet zo in de gaten, maar op een gegeven moment merkte ik dat er iets aan de hand was.

Onderbuik gevoel

Hoe weet je wat er aan de hand is met je kind? Ik had werkelijk geen idee, maar ik mekte dat er iets niet klopte. Ik stelde simpele vragen en lette goed op haar gedrag. Dat leverde niet veel meer informatie op dan ik als had.

In gesprek

Op naar school, voor een goed gesprek. Op mijn vraag aan de docent wat er met Merel aan de hand was kreeg ik een verbaasde blik.

Volgens haar was er niets aan de hand met Merel. Ze deed goed mee in de klas en had leuke vriendinnetjes. ‘Van Merel wil ik wel een klas vol, wat zou dat heerlijk zijn, voegde ze er aan toe. Ze is echt een voorbeeldig kind.’

Actie ondernemen

Om erachter te komen wat de reden was van haar gedragsverandering hebben we onze hersens flink laten kraken. Het duurde wel een tijd voordat begrepen wat er speelde. Ik was er niet gerust op en mijn onderbuik gevoel vertelde mij dat er actie ondernomen moest worden. Maar wat en hoe was nog niet duidelijk.

Onaangenaam verrast

Van een voorbeeldig kind waar niets mee aan de hand was naar een probleem zo groot dat ze moest blijven zitten, zat nogal een groot verschil. Onze verbazing en verbijstering was ongekend. Mijn intuïtie zat dus hartstikke goed, maar ik kon er toen op dat moment mijn vinger niet opleggen.

Boos

Er begon een tijd van kijken, observeren en samen oefenen. Wat was hier nou werkelijk aan de hand. Zo belande we in een periode van boosheid en frustratie bij Merel. Ze wilde niet meer naar school, school was stom.

Het zo vrolijke meisje van toen was helemaal verdwenen.

Deel

Heb jij je kind zien veranderen en was het een zoektocht om erachter te komen waardoor ?

Deel je ervaring hieronder, zodat anderen hier vertrouwen uit kunnen putten.